Küçük Şeylerin Tanrısı, son dönemde okuduğum en etkileyici kitaplardan biri. İkinci bir okumayı hakkediyor. Her yeni okumada keşfedilecek pek çok yeni şey, alınacak yeni tatlar var bence…

Küçük Şeylerin Tanrısı’nın farklı bir kurgusu var. Kitap hikayenin sonunda başlıyor, ortasında bitiyor. Hikayenin başlangıcı ise satırların aralarında gizli. Okurken ayrıntılara dikkatimizi vermemizi bekliyor yazar. Öyle plajda okunacak bir kitap değil yani ☺

Başladığınızda ilerlemek biraz zor olabilir ama sakın vazgeçmeyin. Sembollerle yüklü şiirsel dil sizi hikayenin içine çekiyor. Tercümesinde bazı sıkıntılar var gibi. Birçok yerde, kim bilir İngilizcesi’nde burası nasıl anlatılmıştır diye düşündüm. Çünkü orijinalini okuyanların müthiş bir şiirsel dilden bahsettiğini biliyordum ama çeviri de buna yaklaşmaya çalışmış, haksızlık etmeyeyim.

Kitap Arundhati Roy’un ilk kitabı. Yazarına 1997’de Man Booker ödülünü getirmiş. Roy, bu kitaptan sonra yirmi yıl başka bir kurmaca kitap yayınlamamış. Ancak Hindistan’ın politik şartlarını kurmaca dışı yazılarıyla eleştirmeyi sürdürmüş.

Yazarın 2017’de yayınlanan ikinci kurmaca kitabı da Mutlak Mutluluk Bakanlığı. Okuma listemde ilk okunacak kitaplar arasında.

Küçük Şeylerin Tanrısı, ikiz kardeşlerin gözünden anlatılan trajik bir aile hikayesi. Ama kitabı sadece aile hikayesi olarak okumak doğru olmaz. Bağımsızlığını yeni kazanan ve siyasi çalkantılarla sarsılan Hindistan arka planını kullanarak, ataerkil sistemin ciddi bir eleştirisi var kitapta. Arundhati Roy kurduğu evrende Hindistan’daki kast sisteminin insanlar üstünde uyguladığı baskıları, anne-kız ilişkisini, genel ahlakçı aile anlayışını, toplumsal cinsiyet eşitsizliğini ve tüm bunların çocuklar üstündeki etkilerini özgün bir anlatımla eleştiriyor.

Küçük Şeylerin Tanrısı’nı okuyun, etkilendiğiniz kitaplar arasında yerini alacağını düşünüyorum. Sonra da düşüncelerinizi benimle paylaşın, olur mu?

Işıl – Temmuz 2019